Toen ik eind vorig jaar op een andere planeet terecht kwam waar woorden als ‘hersentumor’, ‘chemo’ en ‘bestraling’ heel gewoon waren, bleek ook daar de zon gewoon te schijnen. Ik heb vaak geschreven over de ups en downs van de afgelopen tijd waarbij er (veel) meer ups dan downs zijn geweest. Mensen noemden me zelfs inspirerend, een compliment waar ik telkens weer moeite mee heb omdat het zo ‘groots’ klinkt. Ik ben wel mateloos dankbaar dat ik dat woord ‘inspirerend’ blijkbaar soms mag zijn voor een een ander.
Maar deze rare planeet heeft blijkbaar ook een schaduwzijde, en niet zo’n kleintje ook. De afgelopen anderhalve week heb ik 2 x op de eerste hulp gelegen waarbij de laatste keer resulteerde in een paar nachtjes overblijven. Na tientallen insulten zijn mijn medicijnen opgehoogd om dit te doorbreken. Maar de zon was al eerder weggetrokken. Ik krijg steeds meer moeite om mijn kracht te vinden en ben dus aan het verzwakken op zowel mentaal als fysiek vlak. Op fysiek vlak ligt dit niet alleen aan het herstellen van de reeks insulten maar ik blijk als extraatje ook nog eens een medicijnvergiftiging opgelopen te hebben. Ben dus volledig kapot en na elke inspanning (een kop thee drinken bijv.) voelt het alsof ik een marathon gelopen heb en weken moet herstellen.
En mentaal…..ik had het niet gedacht maar ik blijk een breekpunt te hebben en daar heb ik hardhandig kennis mee moeten maken. Ik ben wel van de nieuwe ervaringen maar deze had ik niet zien aankomen en valt me zwaarder dan ik me voor had durven stellen. Het is op, ik kan er een mooi verhaal van maken maar het is zo rauw als ik het intyp, het is op. En als deze rare wereld weer verder draait, gaat vast de zon weer schijnen maar ik zie het nu even niet en kruip weer snel terug op m’n matras onder een zachte deken.
Hartelijke groet, Edwin
🖖HoiEdwin 🖖 
Hier een dikke knuffel om mee te nemen onder die deken………………..
LikeLike
Edwin, gogogo!
LikeLike
Dikke hug! Man, wat wou ik dat ik iets voor je kan doen. Moest wel even slikken na je verhaal.
LikeLike
he liefje, ik ben supertrots op je. Je krijgt veel over je heen, maar je doet het zo enorm goed. Je bent mijn kanjer! En, we gaan dit samen gewoon fixen! We hebben in dit leven al zoveel overwonnen, dit lukt ons ook wel!
We hebben nu een rolstoel staan en Myrddin en ik gaan je gewoon rondjes rijden buiten zodat je toch nog iets moois van de wereld ziet.
dikke kus van je meisje
LikeLike
Wat zou ik graag hier woorden hier willen schrijven die jou kunnen helpen om de zon te zien schijnen, maar ik zou het zo snel niet weten. Het enige wat mij te binnen schiet is dat het misschien voor nu ook even goed is om er aan toe te geven dat het op dit moment zo ontzettend rauw en hard is, en niet te vechten voor positieve energie en gedachten die er nu niet zijn. Je bent enorm sterk, nog steeds geweest, een soort Superman. Maar ook Superman heeft een zwakke plek, een achilleshiel en hoe moeilijk ook, soms moet je daar even heel hardhandig bewust van worden om daarna weer sterker verder te kunnen. Ik hoop echt voor je dat dat zo uitpakt, vertrouw op jezelf dat je sterke mentale mind weer terug komt!
Hoe kom ik nou zo op deze associatie met Superman? Eigenlijk via de titel van jouw column, want naast het feit dat dit de titel is van de geweldige LP van Pink Floyd (maar dat hoef ik jou natuurlijk helemaal niet te vertellen, die link heb je ongetwijfeld zelf bewust gelegd) is het ook tekst uit het heerlijke nummer Kryptonite van Three Doors Down dat over Superman gaat. Dat nummer ken je vast ook wel, anders. Even YouTuben. En dan hoop ik dat deze onzinnige associatie een kleine glimlach teweeg brengt, en de zin om even naar mooie muziek te luisteren. Comfortably Numb of zo…Of time…van Pink Floyd, en dan wens ik je vervolgens van harte fysiek en mentaal betere tijden!
LikeLike
Moeilijk is het om nu om de juiste woorden te vinden. Maar mijn hart zegt: Geef je maar even over aan dat rauwe gevoel,Edwin Dat heb je nu even nodig. Misschien kan een hele mooie CD met rustige,versterkende muziek je goed doen!!!!
Mooie rustige muziek kan je kracht geven. We denken aan jullie!
LikeLike
Edwin, wat een kracht heb jij, ook als het niet gaat wil je met al je kracht toch je blog schrijven. Rust de komende tijd zodat je weer kracht kan op doen om verder te gaan. Ik leef mee, maar hoe graag ik ook zo willen woorden schieten mij te kort om jou te helpen.
Morgen (zondag 22 juni) tijdens de misviering waarin mijn kleinzoon zijn Eerste Heilige Communie doet, zal jij zeker ook in mijn gedachte zijn, Erwin veel kracht toegewenst.
LikeLike
heel veel sterkte voor jullie allemaal. De liefde voor elkaar zou jullie de kracht geven die jullie nodig hebben in deze tijd.
Met woorden is dit wat jullie doorleven niet te beschrijven, dat weten wij zeker.
Veel liefde en kracht wensen wij jullie voor de komende tijd
LikeLike
Beste allemaal.
Het lukt me tegen mijn gewoonte in niet om op iedereen persoonlijk te reageren. Allemaal hartelijk dank voor jullie warme, lieve, troostende en opbeurende reacties. Weet dat ze ontzettend goed doen, dank!
Hartelijke groet,
Edwin
LikeLike