Livin’ on a 🙏🏻Prayer🙏🏻

Een nummer dat niet eens in mijn jaarlijkse top-10🎙 voor de Top 2000 staat maar waarvan de titel nu meer dan ooit van toepassing is. Het leven beweegt zich voort van dag naar dag, van uur naar uur, van moment naar moment, van nu naar nu naar nu naar……..

Livin’ on a Prayer🙏🏻 betekend voor mij niet zozeer het bidden om een volgende dag maar om een goed Nu, een Nu dat gevuld is met Vrede, blijdschap, vrolijkheid en een lichaam dat een beetje (meer) mee wil werken.

Aan dat laatste ontbreekt het me meer en meer🤔. Waar ik voorheen een of twee keer per dag moest slapen om de dag door te komen zit ik nu op een keer of vier. Lichamelijk wordt het zwaarder en dat heeft uiteraard zijn weerslag op hoe het mentaal gaat met mij en daarmee ook met ons gezin👪.

Woensdag volgt een MRI en de maandag daarop (15e) de uitslag. De afgelopen jaren was dat steeds spannend maar nu niet meer. Het is niet zozeer de vraag óf de tumor groeit maar vooral hoe hard😖. Op mijn gevoel kan ik wat dit betreft niet vertrouwen maar mijn lichaam spreekt deze weken duidelijke taal. Het gaat hard, heel hard. Als de neuroloog mij de 15e vertelt dat het Banerji-protocol blijkbaar tóch werkt en de tumor weg is dan hebben we alsnog een stevig gesprek te voeren want hoe het nu met me gaat heeft niks weg van een gezonder wordend lichaam, integendeel…😳

Voor de Omroep Zeeland kijkers onder jullie: zij zonden afgelopen dinsdag in het Zeeuwse nieuws een stukje uit over een inloopavond bij hospice Het Clarahofje en wellicht heb je me in die 🎥shot rond zien rondlopen. Dat was niet voor niks. Na de goede ervaringen rondom het sterven van mijn vader in een hospice in Meppel ligt deze keuze voor mij/ons voor de hand en we wilden er eens gaan kijken. Niet meer voor de verre toekomst maar zoals het nu gaat en voelt voor binnenkort😢.

Phoe Edwin, dit lijkt een ‘zwaar’ blog te worden….. Ja, dat is het ook en met ‘ook’ bedoel ik dat het ‘ook’ zwaar is en gelukkig ook veel meer.😊 De zwaarte zit niet zozeer in dat zwakkere lichaam ‘an sich’. Ik ben inmiddels redelijk gewend aan de zwakte van dit lichaam maar het steeds meer in moeten leveren, steeds vaker af moeten zeggen, steeds meer niét kunnen blijft lastig en reden tot af en toe eens stevig snotteren en bittere tranen😭 huilen. Dat ‘veel meer’ zit in de dankbaarheid voor wat nog wél kan en wat er nog wél is🙏🏻. zoals bijvoorbeeld een lekker kort weekeindje in een woodlodge🏕 met een maat van me zoals je wellicht op Bakkesboek hebt gezien.

We leven in een land waarbij het sterven plaats kan vinden in een warme liefdevolle omgeving van een hospice waarmee ik omringd wordt door een team van betrokken medewerkers & vrijwilligers die er voor mij zijn maar daarmee tegelijk ook zorgen voor een omgeving thuis bij Lidewij & Myrddin waar de ruimte ontstaat om bij mij te zijn maar ook een plek te hebben thuis waar het even (relatief) ‘gewoon’, ‘veilig’ en domweg even ‘niet’ is. Een plek waar ik volledig ‘zwak’ kan zijn zonder ook nog de zwaarte te voelen van het effect dat die constant aanwezige ‘zwakte’ heeft op mijn liefsten❣️

Waarom dit blog? Omdat het nu nog niet zover is maar het wel in rap tempo dichterbij komt. Een blog om te zorgen dat als het straks zover is je niet denkt ‘he?, dat had ik niet aan zien komen en hem nooit over gehoord’. Ook een blog omdat je het aan de buitenkant niet ziet. Als je me ziet in de stad, bij een afspraak met een lekkere☕️ etc. dan lijkt het goed met me te gaan en dat is op dat moment ook zo. Op veel andere momenten zie je me niet, zeg ik af of lig ik gewoon thuis zwak en soms ellendig te zijn terwijl de 🌍 gewoon (door)draait. Dat draaien is goed, dat ‘door’draaien iets minder😳, maar het leek me goed je te laten weten hoe het er met mij en daarmee ons gezinnetje voor staat en waar het letterlijk (hospice) en figuurlijk naar toe lijkt te gaan.

En dan tot slot nog even terug naar de titel van dit blog. Als je het nummer opzoekt in je platenkast of op neeneenee.joeptroep.dom dan hoor je ook wat er zo heel af en toe ook nog wél even is, een hoop energie, een glimlach, en dwars door alles heen altijd een enorme hoeveelheid 💕liefde💘 voor mij en van mij voor mijn geliefden en de wereld om me heen.

Mooie dag allemaal, pluk ‘m nu, straks komt later wel. Het ga jullie allen goed. Laat vooral een reactie achter op dit blog als je je hiertoe geroepen voelt, ik lees ze met veel plezier en dankbaarheid.

🖖 Live long and prosper 🖖

Edwin