En toen ging de telefoon….

Sinds mijn vorige blog wachten we op ‘dat’ telefoontje van het hospice en vandaag ging de telefoon met dat toch wel ‘rare’ bericht; we hebben een plekje voor u meneer Van Dijk….🙏🏻. Dankbaarheid, schik, opluchting, spannend, benieuwd en nog zoveel meer emoties schieten door mijn lijf en dat van m’n lief 💕 en wisselen elkaar in rap tempo af 🤨. Dankbaar dat deze vorm van tedere zorg rondom het levenseinde beschikbaar is in dit land, schrik omdat het nu echt zover is om deze laatste fysieke verhuizing te gaan maken, opluchting dat het wachten op dat belletje📱 voorbij is, schrik omdat dit belletje betekend dat iemand anders zojuist gestorven is, benieuwd naar hoe mijn laatste weken of wellicht zelf maanden er daar uit gaan zien.

Al weken heb ik mijn ‘inpaklijst’📦 klaarstaan en nu is het dus spullen pakken om het laatste stukje van deze levensreis zo aangenaam als mogelijk van start te gaan. En ja, daar hoort van alles bij dat nu nog past bij mijn relatief goede lichamelijke gesteldheid en van alles wat straks als het wat minder gaat comfort, troost, rust en vrede brengt. Een koffer vol spullen waar ik van moet glimlachen staat klaar en daarin zie ik een paar goede boeken, kaartjes en postzegels om mensen te kunnen toesturen, een kruisbeeldje en een door m’n lief 💝 zelf geschilderd maria-icoon, uiteraard de StarTrek-encyclopedia, een grote theemok en m’n lievelingespressokopjes (en já, de machine gaat óók mee💪🏾), wat lekkers😋 en nog een hele hoop prullaria😉.

Hoe ziet dat er nou uit de komende tijd? Niemand die het weet en ik laat het over aan het ‘Uw wil geschiede’ en heb daar mijn Vrede in gevonden. De tumor zal blijven groeien en zijn werk doen op een manier die niet te voorspellen is. Het kan over een uur een fataal insult genereren of nog weken of zelfs maanden doorpruttelen zonder dit lichaam zijn laatste krachten te ontnemen. De artsen kunnen er niks zinnigs over zeggen en dat is daarmee een grote les in ‘accepting the Now’, een les die ik me met overgave ter harte neem en voluit tracht (en vaak ook weet) te omarmen❣️.

Zolang als het lichamelijk goed blijft gaan💪🏾, heb ik vanuit het hospice de ruimte mijn leven te leven zoals het bij me past met daarin ruimte voor rust, ontspanning, buiten🌳 zijn, er op uit gaan, te kerke gaan, bezoek ontvangen, op bezoek gaan en zoveel meer wat dit aangename leven zo aangenaam maakt.

Mijn nieuwe correspondentieadres is vanaf heden dan ook:

Hospice Het Clarahofje

T.a.v. Edwin van Dijk

’s Heer-Hendrikskinderendijk 100

4461 EC Goes

(en já, dit is zeer zeker een hint, ik ben dól op 📩post en veer nog steeds op als een blij kind als de brievenbus📫 klettert en de postbode weer eens wat 🏷leuks, grappigs, warms, moois of liefs op een kaartje📨 door de bus gooit🤩

Mailen kan naar hoiedwin@me.com

Aandachtspuntje: ik gebruik daar een iPad en lange lappen tekst typen zonder toetsenbord kost veel tijd dus, reken dus niet op een al te snel of al te lang antwoord…🤔

En bezoek🤝 Edwin, hoe zit het daarmee? Uiteraard, ook dat kan gewoon, graag zelfs zolang ik het nog kan. Ik ben voorlopig nog steeds een grote jongen die redelijk goed in staat is mijn grenzen🚧 aan te geven en als je belt of mailt geef ik aan of het wel of niet uitkomt. Als je er bent, weet dan dat ik eerlijk naar je zal zijn en aan zal geven hoe lang het me lukt en je vriendelijk zal vragen naar huis te gaan als het me te veel vergt én je zal vragen nog even te blijven👐🏼 als dat goed voor me is.  Bezoek kan in het hospice zelf of we gaan er even op uit🌻 en dat zien we wel als het moment daar is. Voel je vrij de vraag te stellen, voel je net zo vrij dat niet te doen als het ingewikkeld voor je is en weet dat ik respect heb voor beiden❣️.

Goed, nu op naar de koffers, een berg over elkaar heen rollende emoties, morgen ‘landen in het hospice’ en dan vast weer tijd, zin en energie om jullie mee op reis te nemen in het stukje van mijn leven dat ik daar mag vieren👋.

Mooie dag allemaal, pluk ‘m nu, straks komt later wel. Het ga jullie allen goed. Laat vooral een reactie achter op dit blog als je je hiertoe geroepen voelt, ik lees ze met veel plezier en dankbaarheid.

🖖 Live long and prosper 🖖

Edwin