Rouwkaart

 

A.s. woensdag om 11 uur zal er een uitvaartdienst zijn in de Heilige Maria Magdalenakerk, singelstraat 9, te Goes  om afscheid te nemen van Edwin. Als je op onderstaande bijlage klikt, zie je een foto van de rouwkaart. Voel je welkom

Er is ook mogelijkheid tot het nemen van afscheid: zaterdag 25 augustus van 10.00 tot 12.00 uur of zondag 26 augustus van 14.00 tot 16.00 uur in het Vlinderhuis, Geldeloozepad 30 te Goes (op de begraafplaats)

Dit is vrije inloop voor wie nog afscheid wil nemen, dit is voor vrienden, maar dus ook voor collega’s, vrijwilligers, hospicevrijwilligers, etc, voel je welkom.

(p.s. ik zal hier zelf niet bij aanwezig zijn)

Rouwkaart_EvanDijk_PRINT

Lights have guide him home

Lieve mensen, vannacht rond 1 uur is Edwin overleden.
Sinds gistermiddag hebben we gewaakt bij hem, alle signalen waren er dat hij snel zou gaan sterven, oppervlakkige ademhaling, zwaar reutelen, koude handen, blauwe lippen….. Eind van de avond zijn we naar huis gegaan om te rusten, maar vannacht ging de telefoon, hij was er stiekem tussenuit geknepen. Toen ik rond half 2 vannacht samen met zijn maat bij hem kwam oogde hij ontspannen, eindelijk rust op zijn gelaat.

De laatste dag bij hem was voor mij heel bijzonder en intiem. Ik vond het stiekem best eng om hem aan de palliatieve sedatie te zien liggen. De eerste dag durfde ik amper om het hoekje te kijken en vroeg de verpleging of een vriend even bij me te blijven. Maar gisteren gebeurde er iets, ik wilde toch graag bij hem zijn en me even verbinden met hem om echt goed afscheid te kunnen nemen. Voelde dat ik mijn hoofd op zijn wang wilde leggen, ook al vond ik dat eng. Toch gedaan en wat voelde dat fijn. Ik voelde de warmte van zijn wang tegen de mijne, het voelde vertrouwd en hoorde hem zachtjes reutelen onder me. Het zachte reutelende geluid bracht me tot rust. De rest van de middag heb ik onverstoorbaar aan z’n bed zitten waken, hem knuffelend en kussend.
Tot ik voelde dat ook mijn zoon me nodig had en richting huis gegaan om tijd met hem door te brengen.

Vannacht het telefoontje, hij is niet meer…. zijn gelaat toont rust, eindelijk rust, eindelijk geen pijn meer, vrede. Ik voel dat het goed is zo, al zal ik hem waanzinnig gaan missen.
Ik voelde dat ik zelf de laatste zorg wilde verrichten en dat heb ik vannacht gedaan. Had het me een maand geleden gevraagd en ik had resoluut nee gezegd, maar nu, na de ervaring van die ochtend voelde ik dat ik het moest doen en ik voel me heel dankbaar dat ik het heb gedaan. Wat een bijzondere vorm van liefde en verbinding om je lief deze laatste zorg te mogen geven. Ik voel me heel diep verbonden.

Voel me dankbaar, dat ik deze lieve man gekend heb, dat ik zijn vrouw mocht zijn, dat hij de vader van mijn zoon is. Wat een bijzondere man was hij. Met z’n blote voeten lopen (ook in de stad), of zijn maffe 5vinger shoes, zijn sungasing, en nog zoveel meer mooie en bijzondere kenmerken, hij was altijd 100% zichzelf. En daarmee inspireerde hij anderen dit ook te doen. Wat een mooie man was dit. Hij gaat gemist worden.

Zodra ik meer informatie heb over de uitvaart, horen jullie van me.

Liefs Lidewij  💕

In rust

Gisteravond is Edwin in palliatieve sedatie gebracht. Het ging de laatste tijd steeds verder achteruit, meer pijn, misselijkheid, wanen, verwardheid, zijn wereldje werd steeds kleiner.

Afgelopen weekend heeft hij een opleving gehad, hij heeft een heel liefdevol telefoongesprek met me gevoerd die voor mij voelde als afscheid. Achteraf klopt dat ook. Hij was heel helder, zoals hij jaren geleden was, de oude Edwin. Dat maakte heel veel bij me los, zo fijn om hem weer even helder te horen, zo fijn om zijn liefdevolle woorden te horen en een echt gesprek te hebben.

Ik voel me heel dankbaar voor deze liefdevolle laatste woorden.

Gisteren ging het mis, veel pijn, erg verward en begon wartaal uit te slaan. Hij heeft zelf gevraagd om te mogen slapen. Hij is nog 3x wakker geworden, maar de verwardheid  en paniek nam alleen maar toe, en elke keer hebben ze hem opnieuw in slaap gebracht om hem rust te geven. Uiteindelijk heeft de huisarts gisteravond besloten om hem definitief in slaap te brengen, om hem de rust te gunnen die hij verdient na alle pijn. Hij ligt nu aan de palliatieve sedatie en er wordt verwacht dat hij binnen een paar dagen zal gaan sterven.

Ik voel me heel dankbaar voor ons telefoongesprek, lieve woorden van Edwin zoals hij vroeger was, tijdens dit gesprek al voelde ik dat dit een afscheid was, dat het nu zomaar snel kon gaan. En zo is het ook gegaan.

Ik heb gisteravond afscheid genomen in het hospice, zijn gezicht was ontspannen en glad, eindelijk verlost van de pijn. Ik hoop dat zijn reis in zachtheid en vol liefde is.

Ik zou willen vragen of iedereen een kaarsje voor hem zou willen branden, voor een goede overgang. Zodra het zover is, horen jullie het van mij.

Goede reis mijn lief, voor altijd in mijn hart

 

 

🎼Wishing it was🎅🏾…🎄…🎅🏾every day🎼

Toen ik naar dit hospice ging, heb ik gelukkig een goede afspraak kunnen maken met onze lieve Heer😳. We gaan straks hand in hand🙏🏾samenop reis maar niet eerder dan dat alle voorbereidingen getroffen zijn. Afgelopen week was ik nog niet helemaal klaar met die voorbereidingen en jawel hoor; ‘afspraak is gelukkig afspraak’ gebleken dus ik heb gisteren een paar noodzakelijkheden voor de komende reis alsnog geregeld💪🏽. ‘Wat dan toch Edwin?’, paspoort verlengen🇿🇦, bandenspanning🚲 controleren, etc.?
Nope, dat was allemaal al dik in orde👌🏼maar het belangrijkste, de 🎅🏾Kerststal🎄 uiteraard, stond nog niet klaar😱.

Dus, daar staat ‘i dan in volle glorie naast m’n hoofdeinde te schitteren mét lampjes waarmee het tijdens mijn nachtelijk🌌 wakker zijn ineens een stuk gezelliger is🤘🏻, mét Engel, de dieren en ieder z’n plekje heeft weten te vinden in dit o zo rijke verhaal met de dus bijbehorende fysieke weergave in de vorm van kribbe/stal❣

En nu wachten op wat komen gaat zoals de kerstmarkten, de decemberzegels📫 en de kromgebogen postbestellers die onze kerstwensen✉️ weer deur voor deur komen afleveren (1e kaartje is al binnen💌!!!👍)

Kortom, ik ben er helemaal klaar voor😳, heb nog steeds géén haast😜 en het is maar een hint👉🏻; vandaag is ook voor jullie een prachtige dag om die ene 😑📦doos🎅🏾 van zolder te halen en uit te pakken cq. op te zetten😂, enjoy🙌🏻.
Pax et Bonum,
Edwin